 |
| — 1998. Schema voor een feuilleton waarin ik Consciences Guldensporenslag koppel aan de strijd tegen de hormonenmaffia. — |
SOMS lukt het van geen kanten. Al vele jaren probeer ik me De leeuw van Vlaanderen toe te eigenen, meesterwerk van Hendrik Conscience. Ik wil onderzoeken hoe ik Consciences
helden weer tot leven kan wekken. Wat kun je nu nog aanvangen met een maagd? Welke rol speelt de beenhouwersbaas in deze
laatkapitalistische maatschappij? Wat bedenk ik bij de voortvarende Robrecht,
graaf van Vlaanderen?
Mijn eerste poging dateert van 1998. In dat jaar begin ik een avonturenroman te schrijven die zich
afspeelt in het milieu van de hormonenmaffia. Het Visserijblad begint tezelfdertijd een feuilleton te publiceren dat uiteindelijk 24 afleveringen zal tellen. De
vlag waaronder dat feuilleton vaart, De
slag der sporen van hormonen in het vlees, dekt goed de lading, want ik verweef
daarin Consciences Slag der gulden sporen
met de moord op veearts-keurder Karel Van Noppen, een actuele kwestie in het
Vlaanderen van de jaren negentig.
Het blijkt het slechtste verhaal te zijn dat ik ooit geschreven heb. En
ik weet hoe dat komt. Maand na maand, vierentwintig maanden lang, heb ik er een
hoofdstuk aan gebreid, ook als daar geen tijd voor was. Elke maand heb ik dat hoofdstuk
gepubliceerd, ook als ik er niet tevreden over was. Wat ik toen over mezelf
geleerd heb is dat ik onder druk van zo’n deadline wel een roman kan schrijven,
maar alleen een slechte.
Die roman mislukt, maar het plan om me Conscience toe te eigenen blijft
overeind. Op de fundamenten van De
slag der sporen van hormonen in het vlees bedenk ik een nieuwe
plot. Het verhaal wordt naar de toekomst verplaatst. In mijn hoofd wordt het een graphic novel, een vertelling die zich
afspeelt in een gothic wereld van levende doden. Consciences Machteld wordt een
strijdvaardige hoer. (Over die Machteld schreef ik hier⇲ al
een stukje.) Weversbaas Pieter De Coninck wordt een
mensensmokkelaar en beenhouwer Jan Breydel een geweldenaar die de vuile klusjes
opknapt.
Het scenario van Rooie Machteld
en de uitgezogenen is klaar, al lang zelfs. In deze blog schreef ik er op 20 augustus 2014
al een stukje over. Het staat hier⇲. Maar de graphic novel is er nog niet, bijlange niet. Het is niet voor niets dat ik dit stukje
open met ‘Soms lukt het van geen kanten.’ Komt die strip er of komt hij er niet? Pfffff, ik weet niet wat ik ervan moet denken.
(Vervolgt, tegen beter weten in)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten