 |
|
— Van links naar rechts: Madeleine Vandekerckhove, haar broer Albert en
hun zuster Margriete. —
|
In 1880 trouwt werkman Karel Vandekerckhove met de werkster Leonia
Grosseel (waarschijnlijk Rosseel). Uit dat proletarische huwelijk ontspruiten dertien kinderen. Een
ervan heet Arthur (°1882), een andere Edmond (°1897). Edmond ken ik, dat is mijn grootvader. Van Arthur heb ik
nooit eerder gehoord, maar ’t is wel Arthur die we nu volgen.
Hij trouwt met Leonie Janssens, en daar komen zes kinderen uit voort; drie
ervan staan hierboven afgebeeld: Madeleine die achter het gordijn wil
verdwijnen, Albert die parmantig op een bijzettafeltje steunt en Margriete die erbij
gaat zitten. Van de andere drie heb ik geen foto’s. Zo is er
Irma die West-Vlaanderen ontvliedt en naar Brussel trekt. Je gaat me niet vertellen dat daar geen verhaal achter zit. Dan zijn er nog twee broers. Een heet
André, de naam van de andere ken ik niet — vermoedelijk Kamiel — maar ook die vermeende Kamiel is een verhaal waard: de
jongeling geraakt betrokken in een dispuut om een meisje. De concurrentie gooit
hem ergens tussen Snaaskerke en Gistel van de brug en hij verdrinkt. Vragen doorklieven mijn brein: bestaat die brug nog? Is er een foto van die jongen? Laat dat incident een spoor na in een krant?
Arthurs kinderen moeten tegen mijn grootvader nonkel zeggen; het
betreft derhalve kozijns en nichten van mijn vader. Ik mag veronderstellen dat mijn
vader hen ooit ontmoet; op begrafenissen bijvoorbeeld, dat is ook de plek
waar ikzelf mijn neven en nichten zie, als ze niet nalaten om me uit
te nodigen tenminste. Wie mijn vader heel zeker te zien krijgt is zijn achternicht Georgette, enig kind van Albert die hierboven centraal op de foto’s staat. Ook ik ken
haar, op de Visserskaai in Oostende houdt zij destijds een restaurant
open, waar ik vleesmanden vol gevogelte lever.
Sinds kort↗︎ zie ik Georgette wekelijks, ik ga die achterachternicht (ja, twee keer ‘achter’)
regelmatig opzoeken in het woonzorgcentrum van Bredene waar ze ferm tegen haar
zin verblijft. ’t Is daar↗︎ ook dat ik het materiaal verzamel dat me
tot dergelijke stukjes inspireert.
 |
|
— Het restaurant Fryatt op de Oostendse Visserskaai, wellicht kort na de
opening in 1960 Georgette zit rechts achter het raam. —
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten