 |
Bovenaan links: Georges Verleene in 2001 bij enig didactisch materiaal, de op schaal gemaakte spanten van het na te bouwen schip. (Foto Guido Walters †). Bovenaan links: De historische Oostendse tweemastsloep. Onderaan: 1961-62 6de Moderne A — 1. Fernand Cuypers; 2. Jan Stas; 3. Rik Bevernagie; 4. Louis Yperman, 5. André Devriendt; 6. Ronny Demey; 7. René Deweerdt ; 8. Jean Vandenbussche; 9. Luc Vanhollebeke; 10. Jan Demunck; 11. Eric Kimpe; 12. Philip Blomme; 13. Philippe Durand; 14. Lionel Vanderwee; 15. Jacques Goudeseune; 16. Jacques Felix; 17. Ronny Billiau; 29. Frank Nollet; 19. voornaam? Missotten; 18. Jean-Pierre Devriendt,; 20. Gilbert Goudeseune; 21.Hubert Vlietinck; 22. Roland Hillewaere, 23. Jan Decreton; 24. Georges Verleene; 25. Gerrit Van den Bon; 26. Rik Willems, 27. Rik Brouckmeersch (†); 28. Arnold Vancappel. De pastoor in het midden is klastitularis Jozef Van de Wiele, omwille van zijn grote gelijkenis met de stripfiguur werd hij Lambik genoemd. |
Het nummer 24 op deze klasfoto heet Georges Verleene (°1949). Hij komt uit een vissersfamilie en mede daarom heb ik hem destijds in Het Visserijblad↗︎ geïnterviewd: ‘Toch heb ik eerst nog enige afstand tot de zee proberen te bewaren’, zegt hij daar. ‘Na mijn studies als bouwkundig tekenaar kwam ik op het bureau van de bekende architect Felix terecht. Toen het daar wat minder werd moest ik uitkijken naar ander werk. Dat bracht me in contact met de wereld van de houtbewerkers.’
Hout bewerken blijkt echt zijn ding te zijn. Hij komt bij scheepstimmerman Alfons Lowyck terecht, en dus toch weer in de visserij, want Lowyck is hét timmerbedrijf van de Oostendse vissersvloot. Wanneer er op de Oostendse Oosteroever, op de oude scheepswerf van Seghers, een project groeit waarbij langdurig werklozen herschoold worden, breekt er voor Verleene een nieuwe fase aan. Onder zijn leiding gaan de cursisten daar een replica bouwen van een historische Oostendse tweemastsloep. Voorwaar een gewaagde onderneming, het betreft een indrukwekkend houten schip dat op ware grootte gebouwd wordt.
Het zijn er uiteindelijk twee geworden. Het eerste, de Nele, is inmiddels ingeschakeld in de wereld van het toerisme. Je kunt het vaartuig boeken en ermee zee kiezen. De tweede sloep werd in opdracht van een reder uit de visserij gebouwd. Financiële problemen hebben de afwerking ervan belemmerd.
Intussen heeft Georges Verleene uiteraard een indrukwekkende knowhow opgebouwd, die grenst aan het unieke, want erg veel mensen die zo’n houten schip kunnen bouwen zijn er niet. Opdat die knowhow met zijn pensionering niet verloren zou gaan heeft hij zijn ervaring in 2013 in een boek gegoten. Zelf mocht ik er de flaptekst voor schrijven. Wie meer over dat boek wil weten klikt hier↗︎.
Flor Vandekerckhove
Het zijn er uiteindelijk twee geworden. Het eerste, de Nele, is inmiddels ingeschakeld in de wereld van het toerisme. Je kunt het vaartuig boeken en ermee zee kiezen. De tweede sloep werd in opdracht van een reder uit de visserij gebouwd. Financiële problemen hebben de afwerking ervan belemmerd.
Intussen heeft Georges Verleene uiteraard een indrukwekkende knowhow opgebouwd, die grenst aan het unieke, want erg veel mensen die zo’n houten schip kunnen bouwen zijn er niet. Opdat die knowhow met zijn pensionering niet verloren zou gaan heeft hij zijn ervaring in 2013 in een boek gegoten. Zelf mocht ik er de flaptekst voor schrijven. Wie meer over dat boek wil weten klikt hier↗︎.
Flor Vandekerckhove
[Deze post dateert van 2017 in De Laatste Vuurtorenwachter. In 2021 redigeer ik hem opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Oostendse verhalen.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten