dinsdag 23 mei 2017

Trump, ook in Bredene


Bredene, een dinsdag in mei 2017. — Terwijl de marktkramers hun waar etaleren, sta ik in mijn deurgat een joint te smoren. In huis pruttelt de koffie. Het ziet ernaar uit dat het een zonnige dag wordt. Ik neem me voor om vlug enkele alternatieve feiten bijeen te schrijven en daarna een ochtendwandeling te maken. Terwijl ik daar zo sta te mijmeren stopt onverhoeds een zwarte Hummer in de straat. Er stapt een langbenige schoonheid uit. Resoluut schrijdt ze bij André de coiffeur naar binnen. De Hummer rijdt vervolgens achteruit, tot vlak voor mijn deur. Nu waggelt er een zwaargebouwde manspersoon uit, in wie ik meteen de president van de Verenigde Staten herken, The Donald! Die had ik niet zien aankomen. ’t Is te laat om mijn joint weg te foefelen en ik vraag hem een beetje onzeker: ‘Moet u ook een snok hebben, mister president?’
Trump antwoordt: Tremendous! Love it! Je bent een geweldige kerel.' En terwijl we daar samen van die joint staan te genieten, The Donald en ik, legt hij me uit dat Melania van deze vrije dag profiteert om eens naar de coiffeur te gaan. ‘Dat begrijp ik’, zeg ik, ‘maar waarom in Bredene?’
‘In Bredene zijn omzeggens alle coiffeurs kampioenen’, zegt Trump, ‘dat is worldwide bekend en wat belangrijker is, ze zijn niet duur. Er zijn er zelfs die nog goedkoper zijn dan André, maar die wonen op ’t Sas en dat is een hell hole, daar kan ik me niet vertonen. Hier daarentegen…’ hij zwaait met zijn armen en neemt nog een trek, ‘zon, zee, strand, fantastic…’.
Die kerel valt best mee, lijkt me. En omdat het toch mooi weer is, vraag ik of ik hem in mijn wijk mag rondleiden. ‘Tremendous!’, zegt hij, ‘Great! Love it.’ En zo komt het dat gij me op die dinsdagmorgen misschien hebt zien wandelen met The Donald aan mijn zij; ik met mijn zwarte alpin op het hoofd en Trump met zijn goudgele haardos, waaraan, zo wil ik benadrukken, André de coiffeur geen enkele schuld heeft. We ontwijken de markt om geen opstootje te veroorzaken en trekken richting Duingat, want ik wil hem de zandopspuitingen — make the beach great again! — tonen. Maar zover komt het niet.
Aan het Duinenplein houdt The Donald halt voor het beeld van Irénée Duriez, volgens de enen De wind, volgens anderen De uitdaging, maar in de volksmond gewoon Blote Betsy. Trump is er niet van weg te slaan, ik had het moeten weten. En hij herhaalt woordelijk wat hij enige tijd geleden in Amerika al gezegd heeft: ‘Weet je’ zegt hij, ‘ik voel me automatisch aangetrokken tot mooie... ik begin ze te zoenen. Het is als een magneet. Ik zoen. Ik wacht niet eens. Als je een ster bent, dan laten ze het toe. Je kunt alles doen. (...) Grab them by the pussy. Je kunt alles doen.'

Ik snok nog een laatste keer aan mijn joint, duw de peuk uit en trek de deur achter me dicht. Zonder haperen schrijf ik in één ruk heel dit verhaal neer, en alle komma's staan meteen goed op hun plaats. Straf spul zeg! Amazing!
Flor Vandekerckhove

[Geschreven in solidariteit met de activisten van Trekt Uw Plant.]


Geen opmerkingen: