woensdag 15 februari 2017

Bergkippen


Na mijn studies ben ik aan de slag gegaan in een experimentele kippenkwekerij. We hebben er een nieuw ras ontwikkeld: de Vlaamse bergkip. Dat ras heeft een korte en een lange poot. Door de ongelijke pootlengte kunnen de kippen zich beter tegen een schuine bergwand staande houden. En ze leggen vierkante eieren, kubussen, zo’n ei rolt niet gauw de berg af. Doordat er in Vlaanderen weinig bergwanden zijn, is de soort hier onbekend, maar in de Oeral en de Apennijnen is de Vlaamse bergkip een begrip. In Italië heeft men het over il pollo montagno flammingo, in Rusland zegt men Фламандская горная курицаDe experimentele kippenkwekerij werd streng beveiligd. Het personeel was contractueel verplicht op de kwekerij te overnachten en al. Ik heb er vijf jaar dag & nacht geleefd. Samen vormden we een kleine, hechte gemeenschap van kippenkwekers. Er was nauwelijks vertier, daardoor komt het dat ik me bij het plaatselijke orkest aangesloten heb, The Chicken Farmers Orchestra. Bestaat nog steeds, maar heet nu The Lighthouse Keeper’s Jumping Five. Boeken kan ook vandaag nog (indien niet ernstig, zich onthouden.)

Geen opmerkingen: