vrijdag 28 oktober 2016

Guy Desolre, een in memoriam

— Guy Desolre (1939-2016) —
Surfend over het internet stoot ik op het bericht: Op 10 oktober is Guy Desolre gestorven. Hij laat een rijkgevuld leven achter zich, steeds nauw verbonden aan de arbeidersbeweging.’
Desolre is een bekende naam in het Belgische trotskisme. Daarom stuur ik het bericht door naar enkele oud-kameraden, met de vraag of de website van de SAP aan dat overlijden aandacht kan besteden. Niemand vindt het de moeite om me te antwoorden, op de website komt er evenmin een reactie. Ik ben dan maar zelf op zoek gegaan.
Rik De Coninck: Mijn contacten met Guy Desolre betroffen zijn archief. Een tiental jaar geleden werd ik uitgenodigd om zijn reeksen trotskistische periodieken op te halen. Ik herinner me ook dat hij een artikel geschreven had over de Franse socialist Jospin, die toen in de rechtse pers aangevallen werd omwille van zijn trotskistisch verleden (strekking Lambert). Wat Desolre schreef kwam erop neer dat het toch maar normaal was dat een socialistisch leider zijn politieke opleiding gekregen had bij een radicale groepering, aangezien de PS daar zelf niet voor zorgde.’
Pol De Grave vertelt me over de eerste politieke stappen van Desolre: In de stijl van de Griekse filosofen wandelde Ernest Mandel samen met de jonge universitair Guy Desolre door Brussel naar de VUB/ULB, terwijl ze geanimeerde politieke discussies voerden. Geïnspireerd door de ‘Traité d’Economie Marxiste’ van Mandel schreef Guy Desolre ‘50 ans de controles ouvriers en Belgique’. Verschillende generaties syndicalisten van het ABVV zijn in die geest gevormd.’ Desolre schreef hier overigens zelf zijn herinneringen aan Mandel neer.
In 1964 werd de jongerenvereniging Socialistische Jonge Wacht (SJW) uit de socialistische partij gestoten. De Grave: ‘Die periode werd door Guy Desolre gebruikt om van de SJW een volwaardige arbeidersorganisatie te maken. Na de mislukte fusie van verschillende organisaties tot de Revolutionaire Arbeidersliga (RAL) en nadat hij teleurgesteld werd door de vele nederlagen die de Vierde Internationale in binnen- en buitenland leed, stapte Guy Desolre uit de internationale leiding van die organisatie. De druppel die zijn emmer had doen overlopen was de afdanking van zes syndicale ABVV-afgevaardigden van de Luikse staalhoogovens door toedoen van de syndicale leiding met een communistische signatuur (PCB). De zes waren lid van de RAL.’
Met zijn kameraad Philippe Polk begon hij het blad La Brèche uit te geven. De Grave: ‘Bedoeling was een klare kijk te krijgen op die opeenstapeling van nederlagen. Hij hoopte op een hereniging met de Vierde Internationale, maar die zou er nooit komen. Wel ontstond er een Internationalistische Marxistische Groep die een kort leven beschoren was. ‘Critique politique’ kwam ervoor in de plaats; een ambitieus tijdschrift die ‘het politieke’ hoog in zijn vaandel droeg, een reactie op de postmodernistische Nieuwe Filosofen die toen de scepter zwaaiden.’
Vonk: ‘De laatste jaren was hij voornamelijk actief in de socialistische partijen, als perfect tweetalige zowel in de PS als de sp.a. Maar Guy kon nooit verstoppen dat hij in het bijzonder geïnteresseerd was in hetgeen zich afspeelde in de trotskistische beweging. Hij was een gretig lezer van VONK, en verrijkte ons regelmatig met commentaren op onze publicaties en activiteiten. Elk jaar plaatste hij ook een meigroet in het blad.’
En dan zijn er nog de anekdotes. De Grave: De Belgische maoïsten zorgden er ooit voor dat hem belet werd naar Albanië te reizen.’ Vonk: Voor iemand die professor was aan de ULB en de VUB, en op het einde van zijn carrière zelfs vice-gouverneur van Vlaams-Brabant, behield hij een verrassend speelse en uitdagende levensstijl, steeds blij als ergens een succes werd behaald door de linkerzijde. Toen Parijs in 2001 voor de eerste maal sedert de Commune een socialistisch bestuur kreeg met Delanoë als burgemeester was hij de zelfde dag ter plaatse om mee te vieren.’ En nog eentje van De Grave: ‘Desolre gebruikte in die tijd uit principe een Skoda, dat was immers een auto die gemaakt was in een arbeidersstaat.’

Flor Vandekerckhove

Geen opmerkingen: