woensdag 23 september 2015

Moderniteit en simpelghyd

— Marguerite Yourcenar werd grootgebracht in deze villa op de Zwarte Berg. (Eigen foto) —

Eergisteren stond ik waarlijk voor de kerk van Berthen, die, zo las ik  in 't Frans, Nederlands en godbetert ook in 't Vlaams — in 1878 gebouwd werd. Van die eerste bouw vallen er nog enkele originele brokstukken te ontwaren, maar dan moet je ìn ’t gebouw kijken, want die broks zyn nog zienlijk in ’t binnenste. Voor de rest werd het bouwwerk in brokken esleegen van een luchtbombardement den 28sten van mei 1940.  Vandaar dat het alheële weere-ebouwd moeten zyn. Die werken ent begunt ewist in 1961 en de kerk wos ekonsakreerd in 1964. En ’t is waar, de architect heeft veel moeite gedaan om moderniteit en simpelghyd te trouwen.
Moderniteit en simpelghyd. ’t Is iets wat je voortdurend opvalt, wanneer je door Frans-Vlaanderen trekt. Dit is Vlaanderen zoals we het bij ons niet meer kennen. En wat hierboven cursief afgedrukt staat is West-Vlaams, zoals we het in West-Vlaanderen niet meer horen. Toch is de streek geen variante van Bokrijk; moderniteit en simpelghyd zijn er waarlijk getrouwd. Misschien komt dat wel door het staatkundige isolement waarin dit deel van Vlaanderen terechtgekomen is. Waardoor eens te meer blijkt: elk nadeel heb z'n voordeel!
De kerk van Berthen is ’t vertrekpunt van een wandeling die ons over de Zwarte Berg leidt. Die kerk is niet het mooiste gebouw dat we ontdekken. Dat is wel het ouderlijke huis van de Franse schrijfster Marguerite Yourcenar. De villa is intussen een ontmoetingsplaats voor schrijvers en zelf zou ik daar ook wel enige tijd willen toeven. Ik zou dan eerst in Berthen een teugsche kaffie gaen drinken en achternaer huuzewaerts gaen om me daar te verdiepen in het Vlamsch-Fransch Woordenboek. En natuurlijk ook in de biografie van Marguerite Yourcenar, die al vele jaren ongelezen in mijn kast staat. ’t Wordt tijd dat ik me buig over de importente momenten van die vrouwes leeven.


Geen opmerkingen: