maandag 24 november 2014

Mistinguett en de reuzin

De Marc Samdamlaan (Prinses Marie-Josélaan) in Bredene.
De rode pijl toont waar 'de reuzin' woonde, de groene pijl toont 't huis van 'Mistinguett'.


Zodra we haar ontwaarden, riepen we haar smalend na: de reuzin! de reuzin! de reuzin!… We deden dat tot het vrouwtje haar stok omhoog stak en wij er razendsnel vandoor gingen. Ze was oud & krom en huisde in een uitgeleefde villa, waar ook tien katten woonden. (Naar verluidt rook het daarbinnen ook zo.) Mijn nicht was zeven, ik acht en we waren 'n bijzonder wreedaardig stel; zij nog meer dan ik. Zo’n oud vrouwtje konden we gemakkelijk de baas, zeker als we voldoende afstand hielden: de reuzin! de reuzin! de reuzin!… De reuzin was onderwerp van spot, net zoals die andere oude vrouw die enkele huizen verder woonde, aan de overkant van dezelfde laan. Ook zij werd door ons nageroepen, maar dan: Mistinguett! Mistinguett!… We wisten niet waarom, het was een bijnaam die we thuis opgevangen hadden. De Franse actrice Mistinguett had haar successen in de eerste helft van de eeuw gevierd en wij waren van de tweede helft, het waren onze ouders die een verband legden tussen de extravagante filmster en de vrouw die in Bredene in een veel te hoog huis woonde. Misschien vereenzelvigde die vrouw zich met die actrice, misschien deed ze zich beter voor dan ze was, misschien weigerde ze om oud te worden, misschien kleedde ze zich opzichtig, schminkte ze zich… In Bredene kon je maar beter gewoon doen (ook vandaag nog trouwens). Het huis waar Mistinguett woonde, bestaat nog steeds. Ook de villa van de reuzin staat er nog. Telkens ik door de Prinses Marie-Josélaan rij en het huis, recht tegenover het park, passeer, denk ik weer aan de reuzin, waarvan ik inmiddels weet dat we haar bijnaam verkeerd interpreteerden. Zij werd door onze ouders niet 'reuzin' genoemd, maar 'Russin'. Gevlucht voor de bolsjewieken? Een relict uit de tijd waarin die laan Avenue Marc Samdam heette en Bredene de jet set aantrok? Russische adel? 
Flor Vandekerckhove

[Deze post in De Laatste Vuurtorenwachter dateert van 2014. In 2021 redigeer ik hem opnieuw, ten behoeve van enkele FB-groepen die zich over Bredene buigen. Met resultaat trouwens. Zelf dacht ik niet dat er ik meer over zou vernemen, maar dat was verkeerd. Er zijn nogal wat wijkbewoners die zich ‘de Russin’ herinneren, zo blijkt uit de reacties op FB, veelal inderdaad als een pittoreske, schrikaanjagende figuur. De reactie van Bart Bonne is verhelderend: ‘Ze was een eminente vrouw, een arts, gevlucht uit Rusland. Tijdens haar laatste jaren ging ik eten dragen dat mijn moeder voor haar kookte.’ en Luc Blomme herinnert zich zelfs haar naam: Zinoida Zakabloekawa ]

Karel de stichter van Bredene 
(Een poëtische kijk op de wijk Bredene Duinen)

 https://www.youtube.com/watch?v=Xe3QF9Sns3g


3 opmerkingen:

Luc Blomme zei

Ja de Reuzin... Heb ik ook goed gekend natuurlijk. Ik weet zelfs haar naam nog: Zinoida Zakaboekawa.
Ja, ze hield in haar eenzaamheid misschien meer van dieren dan van mensen. Pastoor Debouvery schoot eens vlak voor zijn voordeur met een loodjesgeweer naar spreeuwen. Niet bepaald iets wat je van een pastoor zou verwachten. Ik was getuige van het opstootje met een schreeuwende reuzin en de politie die erbij gehaald werd.

Koen en Katleen zei

Dag Flor,

over welk jaar spreken we bij deze foto' s, jaren +/- 1920 ?

Grtjs Koen.

De laatste vuurtorenwachter zei

@ Koen. Je tijdsbepaling zal er niet ver naast zijn. De geboorte van de wijk dateert van kort na 1900. In 1940 werden de straatnamen veranderd. De foto's dateren van tussen die uitersten.