donderdag 27 juni 2013

Waarover ik het met Mario Vargas Llosa eens ben


‘Een schrijver voelt diep in zijn hart dat schrijven het beste is wat hem is overkomen en hem kan overkomen, omdat schrijven voor hem de best mogelijke manier is om te leven, zonder na te denken aan de sociale, politieke of financiële gevolgen die wat hij schrijft voor hem zou kunnen hebben.’
(…)
‘[H]et uitgangspunt van de schrijversroeping? Ik denk dat het antwoord luidt: rebellie.’ Al in zijn jeugd geeft de potentiële schrijver te kennen ‘dat hij het leven zoals het is, de werkelijke wereld, afwijst en bekritiseert en dat hij ernaar verlangt die te vervangen door een leven en een wereld die hij met zijn verbeelding naar eigen wens verzint.’
(…)
‘De reden van die — essentiële — rebellie tegen de werkelijke wereld, die mijns inziens op de bodem van elke roeping van een schrijver klopt, is echter van geen enkel belang.’
(…)
‘Het leven dat in fictionele teksten wordt beschreven — vooral in de meest geslaagde — is nooit het leven dat werkelijk geleid wordt door degenen die het verzonnen, opschreven, lazen en waardeerden, maar een fictief leven dat zij kunstmatig hebben moeten creëren omdat ze het in werkelijkheid niet konden leiden, en daarom berusten ze erin het slechts te leiden op de indirecte, subjectieve manier (…)’
(…)
‘Omdat fictie het resultaat is van innerlijke onvrede met het leven zoals het is, is zij zelf ook een bron van onbehagen en onvrede. (…) Het gevoel van onrust dat goede literatuur veroorzaakt kan in bepaalde omstandigheden resulteren in een opstandige houding ten opzichte van het gezag, instituties of de heersende geloofsovertuiging.’
(…)
‘Een romanschrijver die niet schrijft over wat hem in zijn diepste wezen stimuleert en opeist, die kil en rationeel zaken of onderwerpen kiest omdat hij denkt dat hij zo sneller succes zal oogsten, is niet authentiek en daarom waarschijnlijk ook een slechte schrijver (al heeft hij succes: zoals u weet staan de bestsellerslijsten vol slechte romanschrijvers).’

Mario Vargas Llosa, Aan een jonge romanschrijver. Essays.1999. Meulenhoff Amsterdam.

Geen opmerkingen: