donderdag 2 mei 2013

Ostendia in Bredene

Links: de sprotfabriek — Rechts: publiciteit voor de conserven van Ostendia: 'Te koop in de vijf werelddelen'.


Ik herinner me de gevel aan de Elisabethlaan, met het mooie logo van Captain Byrd. Ik duik in het archief van Het Visserijblad↗︎ en vind daar een lezersbrief van Gilbert Vanleenhove↗︎ die in 1997 laat weten dat het bedrijf in moeilijkheden verkeert. 45 arbeiders en 10 bedienden hebben er geen goed oog in. De brief meldt ook dat de producten van Captain Byrd daar geproduceerd worden door een bedrijf dat United Foods heet. 
In 2002 titelt Het Visserijblad: United Foods failliet. Het stukje leert me dat de onderneming in de jaren tachtig gespecialiseerd was ‘in visbereidingen en aanmaak van conserven, waarbij de verwerking van krab toonaangevend was. De onderneming was in die jaren goed voor 120 arbeidsplaatsen.’ Daar staat ook: ‘Het bedrijf ontstond uit een bescheiden sprotfabriek.’
Over sprotfabrieken heeft Rudy De Clerck een boekje geschreven. Hij beperkt zich tot de twee grootste: Carbonez in Nieuwpoort en Excelsior in Oostende. Over dat laatste bedrijf schrijft hij:
 ‘toch verdween de firma Excelsior eigenlijk niet helemaal: in 1965 werd immers gefuseerd met de andere belangrijke visconservenfabriek in de omgeving, nl. “Ostendia” in Bredene. Een totale fusie met overdracht van de administratie, alle personeel en alle materiaal en machines. Dus zonder ontslagen (…) Later in 1971 kwam er een nieuwe fusie, ditmaal tussen het duo Ostendia-Excelsior en de firma Globus in Denderleeuw, dus werd het een nog groter bedrijf.’
Rest ons alleen nog naar de geboorte te zoeken van de sprotfabriek in Bredene. Die staat beschreven in een jaarboek van Ter Cuere: 
‘Georges Soete is 28 jaar oud, beschikt over wat geld, en het is zijn toen 66-jarige oom Paster Pype, die de aandacht van zijn jonge dynamische neef vestigt op de interessante mogelijkheden en het nut van een visconservenfabriek. Zo begint Georges Soete, onder impuls van zijn oom, in 1920 met het inblikken van garnaal en in 1921 begint hij weliswaar op beperkte schaal met het roken en inleggen van sprot en haring en wel te Bredene-Sas op de Prinses Elisabethlaan, precies daar waar nu “Captain Byrd” gelegen is.’


[Dit stukje staat al in 2013 in De Laatste Vuurtorenwachter. In 2021 redigeer ik het opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene van en voor iedereen. In 2022 dien ik het in bij Bredene Retro, Oostende Retro en Oostende Nostalgie.]

Geen opmerkingen: