IN MIJN KINDERTIJD had het houten bouwsel al geen wieken meer, maar ik herinner me de toren wel. Voor me ligt een postkaart waarop hij — mét wieken — afgebeeld wordt. Op de achterkant staat de naam van de uitgever: ‘Edit.: O. Poppe-Matthys, 242, rue des Dunes, Breedene s/Mer.’ Op die foto is het bouwwerk nog in goede doen, toch heet hij ook daar al De Oude Molen. Op ’t net vind ik hier↗︎ een plek die alles over verdwenen molens verzamelt. Er volgt enig over en weer geschrijf met de beheerder en een minuut later weet ik meer over die molen dan ik voor mogelijk hield. Die blijkt één van de vele te zijn die het molenaarsgeslacht Hubert aan de kust uitbaat. In Bredene hebben die Huberts er drie, w.o. deze die ons interesseert en waarin Henri Hubert de wieken laat draaien. De site leert ons dat de houten staakmolen in 1919, in wat toen blijkbaar Kiezelweg heette — zijweggetje van wat thans de Parklaan is — gebouwd werd om koren te malen. In de jaren dertig werd hij al niet meer gebruikt. In 1947 werd het wiekenkruis door een storm afgerukt. Op 2 november 1959 trok men de vermolmde molenromp om.
[Deze post dateert van 2012. In 2024 redigeer ik het stukje opnieuw, ten behoeve van Bredene Retro.]
1 opmerking:
En in de plaats: eennspuulelijke fermette
Een reactie posten